مهدی کاظمی مرد نفرین شده

چه جوری بگیرم تو رو از خودم؟
چه جوری تو رو به خودت پس بدم
بهم گفتی بودی برو…من ولی
کجا رو مگه داشتم که برم
مگه کیو غیر از خودت داشتم
که سر روی شونه ش بذارم همش
یه کاری نکن بعد اغوش تو
ببارم ببارم ببارم همش
ازم هر چقدرم که دوری کنی
مگه دور عشق تو خط می کشم ؟
منو تووی اغوشت اواره کن
که جایی ندارم برم گم بشم
یه عمری لبای پر از شعر من
سکوت تو رو زندگی کرده بود
چه ابری به جز بغض خیس خودم
کنار تو بارندگی کرده بود؟
مگه چی ازت خواستم جز خودت
به غیر از خودت چی ازت خواستم
به حافظ قسم از خدای تو نه
تو رو از خود تو فقط خواستم
همین مرد دور از تو لبریز اشک
کنارت پر از شوق بوسیدنه
نگا کن به من…مرد نفرین شدت
بدون تو در حال پوسیدنه
ازم هر چقدرم که دوری کنی
مگه دور عشق تو خط می کشم؟
منو تووی اغوشت اواره کن
که جایی ندارم برم گم بشم
یه عمری لبای پر از شعر من
سکوت تو رو زندگی کرده بود
چه ابری به جز بغض خیس خودم
کنار تو بارندگی کرده بود؟