محمدرضا ستاری بگو از عشق

وقتی که رفت
پاییزی شد این خیابون
چشماشو بست
روو همه خاطره هامون
وقتی که شب
با خودش بٌردِت ازین خونه
خونه ی بی تو
یه چاردیواری،یه زندونه

من هرشب
با رویای تومیخوابم
تو میدونی
بی آغوشت بیتابم

بگو به من
بگو از عشق از هرچی که هست
که بی رویا
به پای کسی نمیشه نشست


این زمستون
کولاک میشه توو نبودت
یخ میزنم
وقتی عشق نیست توو وجودت
بی تفاوت دستات انگار یه گوله برفن
چیزی بگو
وقتی چشمات یه دنیا حرفن
چرا رفتی؟
برگرد
برگرد بمون پیشم

بگو به من
بگو از عشق از هرچی که هست
که بی رویا
به پای کسی نمیشه نشست