مجتبی ادیان بازی بازی

باز بازی بازی تو راضی من راضی
تنها نمیذاریم همو عین دو خط موازی
باز دستای بارون زد رو شیشه آروم و کرد جارو پارو و داد هرج و مرج و سامون
امشب همه چی خوب و عالیه و مغزمون از هر چی فکره خالیه
عشق تو تار و پود آدیانه و آدیان تو بحر نقش قالیه
باز از سر تنهایی این ماهی دریایی
دل زد به دل دریای تو تو این هوای طوفانی
باز از سر دلتنگی چشمای من بارید
من قربونت برم که انقد رومن حساسی
من عاشقم عاشق گلهای یاسی
که برام میاری تو دریای احساسی
امشب زیر همین بارون سوگند میخورم بانو
که تا لحظه مرگم تکیه گات بشم خانوم
امشب یه شمع به عشقت میکنم روشن
به عشقت میکنم پیدا دستوپامو پیش از اینکه گم شن
زیبای بی تکرا چی میگن اون چشمات
تو خالیو پوچه جز تو همه عشقا
زیبای بی تکرار از من دست برندار
که بی تو این کوچه ها میشن بن بست برام
باز بازی بازی تو راضی من راضی
واسم میرقصی من اگه بزنمم هر سازی
باز لب دریا باتو تنها داره زندگی جریان
لب دریا رو به موجا میزنم اینو فریاد
که تو نفسمی تو تنهاکسمی
تو سکان دار کشتی شکسته ی دل بی کسمی
تو فریادرسمی رو لبهام تنها قسمی
تو منجی و رهایی بخش از این قفسمی
تو نابود گر آه و یاسمی
تو قشنگترین روز تو تقویم نحسمی
باز بازی بازی دوخط موازی
بهم میرسن برعکس قانونای ریاضی
باز بازی بازی تو راضی من راضی
گور بابای هر چی کنس و گور بابای قاضی
توبرام میسازی چه لحظه های نازی
تو تو تو که باشی ندارم به کسی نیازی