مجتبی نجفی دخت بوشهری

با اون طرز نگاهت، بُردی دل و دینُم
ماه آسمونُم، عشق آخرینُم
جادویِ نگاهِ دل فریبتُم مو
تا که دنیا دنیاست، مو اسیرتُم مو
چش سیاه، ابرو کمون، سبزه و نازی
دُخت بوشهری ایتو نِدُم تو بازی
تویِ آسمونِ بندر رو نیگا، ماه و ستاره ست
واسه این حال خرابُم، فقط امشو، دیدن تو راه چاره ست
لب دریا هر کی با عشق خودش چه شوخ و شنگه
مو نشستُم، لب دریا، دلِ مو، سی تو چه تنگه
لب جاده ساحلی، مو چشم بِراتُم همه شو
نِکُنه مونه نخوای، شهر رو به آتیش میکشُم
مونه اینجوری نبینُم، پا پِتی، دربه درُم
سی تو با دنیا میجنگُم، تا بشی تاج سِرُم
قد بلند و خوشگلی، گیست کمنده
نفسهام به دیدنِ صورت زیبای تو بنده
واسه اون قند لبات دلُم هلاکه، میکشه پَر
دیگه آزارم نده، بسه بیا ای جونِ دلبر
چش سیاه، ابرو کمون، سبزه و نازی
دُخت بوشهری ایتو نِدُم تو بازی