پویا بیاتی بیقرار

جاده ها چرا نمیرسوننت
کوچه ها ندارن عطری از تنت
بی هوا یه شب بیا به خواب من
به کلبه ی خراب من
کم کن از عذاب من ...
گم شدم یه جا به نام زندگی
زنده ام به احترام زندگی
زنده ام فقط به عشق دیدنت
که لحظه ی رسیدنت وای عطر پیرهنت
بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره
بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره
بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره
بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره
بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره
بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره ...
بیا که در فراق تو جهان من جهنمه
عذاب میکشه دلم شریک لحظه هام غمه
غمی که توی قلبمه ...
به گریه مبتلا شدم که عاشقانه پاک شم
نخواه از ندیدنت هلاک شم هلاک شم
بیا که زیر پات خاک شم ...
بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره
بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره
بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره ...
بی قرارم مث بغضی که تمنای گریه داره
بی قرارم مث ابری که دلش میگیره نباره
بی قرارم غم یارم غم شیرین روزگاره ...