عطا شهریار حکاک

چشمان تو انگیزه ی عاشق شدنم بود
درگیر نگاه تو، همه جان و تنم بود،
یک لحظه بدون رخ تو، من نتوانم
هر جا بروم نقش تو افتاده به جانم،
تو اهل کجایی که شدی ورد زبانم
آغوش تو دنیای منو جان و جهانم،
بر دلم حک شده، از نقش نگاهت
این مرد جهانی، که نباشی نخواهد،
هرجا بروم، در سر من هست هوایت
بر دلم حک شده، از نقش نگاهت
این مرد جهانی، که نباشی نخواهد،
هرجا بروم، در سر من هست هوایت
مجنون تو گشتم، که به این مرز رسیدم
طراحی رویت ، به رخ ماه کشیدم،
تبلیغ تو در شهر، به هر خانه رسیده
من نقش تو را، در وسط شهر کشیدم
شیرین شدی و حکم تو، در عشق چنین بود
فرهاد شدم سینه ی این کوه دریدم
بر دلم حک شده، از نقش نگاهت
این مرد جهانی، که نباشی نخواهد،
هرجا بروم، در سر من هست هوایت
بر دلم حک شده، از نقش نگاهت
این مرد جهانی، که نباشی نخواهد،
هرجا بروم، در سر من هست هوایت