میلاد درویش تضاد ها

مثل نسیم رفتی و مثل کبوتر آمدی
جان دلم به لب رسید تا که دلاور آمدی
این همه سال با غمت روز به شب رسانده ایم
به نام نامی شما نوشته ایم و خوانده ایم
این که مرور می شود خاطره ها یکی یکی
درد دلی است لاله گون با شهدا یکی یکی

ای تن پاک بی سرت داده به میهن آبرو
بغض شکسته در گلو با من از عاشقی بگو
بی تو در این تضادها تیغ به استخوان رسید
تو سر به دوست دادی و سهم به دیگران رسید

این همه سال رفته و خاطره ی تو مانده است
رایحه ی تو را خدا به نسل من رسانده است
بدا به حال سفله ای که نان خور یزید شد
فدای شاه کربلا که تشنه لب شهید شد

ای تن پاک بی سرت داده به خاک آبرو
بغض شکسته در گلو با من از عاشقی بگو
بی تو در این تضادها تیغ به استخوان رسید
تو سر به دوست دادی و سهم به دیگران رسید..