امیرعلی فروتن روزگار سیاه

هوا که ابریه
دلی که سنگیه
تو که داری میری
شروع تلخیه
روحم که در گیره
جای تو خالیه
بی تو چه حالیه
اسمش بی تابیه
حالا که تو نیستی
اشکام جاریه
اشکام جاریه
بی تو چه حالیه ...
زمستون سختی در پیش حال هوام بی تو مثل یه درویشه آسمونم تیره و تاره عزیزم اگه بیای بازم بهاره
همش میگفتی که دوسم داری
دروغ میگفتی تنهام نمیزاری
حالا روزگارم بی تو سیاه
دنیام بی تو تیره و تاره
زمستون سختی در پیش حال هوام بی تو مثل یه درویشه آسمونم تیره و تاره عزیزم اگه بیای بازم بهاره