مهران مرآتی پدر

ریشه دارم از تو و تو ریشه ی منی
تکیه گاه و تو اصالت خود منی
هرچی دارمو ندارم از تو دارمو
کوه رنجی و تاج سر منی
خاک پاتم ای ستون و ریشه ی خودم
من غرورمو از تو دارم ای پدر
من خجالتم از اینکه قد کشیدمو
تو خمیده و پیرتر شدی پدر
من عصای دستتم قابل بدون تا نفس میکشم پشت من بمون
تکیه گاهمیو پشت و پناهمی پیش مرگ تو بشم پدر عزیزجون(۲)
هدیه ی خدا سایه ی توه دلخوشی من خنده ی توه دلسوز من مهربون من پیرشدی تو پایه ی بچگیه من
ای فدای موهای سفید تو
من بمیرمو نبینم دردتو ای فدای دست پرچین تو
من خجالتم از اون دستای تو
من عصای دستتم قابل بدون
تا نفس میکشم پشت من بمون
تکیه گاهمی و پشت و پناهمی پیش مرگ تو بشم پدر عزیز جون(۲)