حامد مقدم بغلم کن

بغلم کن توو این شبِ برفی
خسته از انتظار، گریه نکن
بوسه‌هات داغِ ظهرِ مرداده
مث ابر بهار گریه نکن

بغلم کن توو این شب برفی
خستگیتو بذار توو دستم
به تنم تکیه کن که حس بکنم
مث یه کوه، پشت تو هستم

بغلم کن توو این شب برفی
موهاتو باز کن، به باد بره!
ما دو دیوونه‌ی همیشگیو
جادّه مثل همیشه منتظره

بغلم کن توو این شب برفی
که خودش رو به شیشه می‌کوبه
بذار این جادّه تا همیشه بره
با تو هر جای این جهان خوبه

مرد تو هیچ‌جور کامل نیست
امّا دیوونه‌وار عاشقته
خسته‌ای و دلت سفر می‌خواد
می‌خونی توو چشاش: موافقته!

معنی گریه‌هاتو می‌فهمه
همه‌ی رازهاتو می‌دونه
می‌تونه اون چشای غمگینو
توی هر حالتی بخندونه