میلاد داوری نگار

با تو بوده‌ام با تو که مثل قرص ماهی
قلبِ منه تُنگ تَنگ و تو همچو یه ماهی
ای کاش به آخر نرسد شوق نگاهت
ای من به فدایِ خنده‌ی گاه‌به‌گاهت

انگار گرفتار شدم عشق همین است
ای وای چرا حالِ من امروز چنین است
با فکر تو گاهی خوشمو گاه خرابم
چال گونه ات خوب شده چاه عذابم
مثل باران بر من ببار
رو نگردان از من نگار
دست من نیست احوال من
عاشق هستم دیوانه‌وار
ای فدای چشمان تو
بی تو میشم ویران تو
آن‌قد از تو دَم می‌زَنم
تا که گردم حیران تو
مثل باران بر من ببار
رو نگردان از من نگار
دست من نیست احوال من
عاشق هستم دیوانه‌وار