داوود گل کوه آتش

واسه خدافظی دیره
تو خیلی وقته که رفتی
همون موقع که فهمیدم
کنار اون چه خوشبختی
همون وقت که تورو دیدم
که دستت توی دستاشه
بهت گفتم نمیتونه
مثه من عاشقت باشه
عاشقت باشه
تو سینم کوه آتیشه
توًقلبم یاد تو مونده
اونیکه عاشقش بودم
حالارویاموًسوزونده
نمیدونم چرا هیچ وقت
صدای قلبمو نشنید
ندیدکوهی که پشتش بود
یهو با رفتنش لرزید
اره با رفتنت انگار
به هر چی هست بدبینم
دیگه دستاتو تو دستام
توی خواب هم نمیبینم
چه حیف که دیر فهمیدم
واسه عاشق شدن زود بود
دوباره با خودم میگم آره کوتاه ولی خوب بود