رسول رضایی خواب زده

تو بودی، اونیکه لب تر می کرد واسش میمردم
تو بودی، اون که به فکرش بودم، بیشتر از خودم
تو بودی، اون که صداشو نمیشنیدم خوابم نمیبرد
میموندی عشق میون ما اینقدر راحت نمیمرد

تو بودی اونی که رفتو از من بریدو بد کرد باهام
اونیکه بهشتو واسم ساختو بعد جهنم کرد برام
همون که میگفت بهم دوست دارمو این شد تهش
رفتو تنهام گذاشتو این قصه رسید به اخرش

حالا من موندمو این دلی که بدجور از دستت پره
حالا یه دنیا غمه تو قلبمو پر شدم از دلهره
این دل یه لحظه اروم نمیشه،
تو رفتی واسه همیشه، همیشه

حالا من موندمو این دلی که بدجور از دستت پره
حالا یه دنیا غمه تو قلبمو پر شدم از دلهره
این دل یه لحظه اروم نمیشه،
تو رفتی واسه همیشه، همیشه

منو شب بیداری و تو، با خیال راحت میبره خوابت
خبرش میرسه به گوشم، همه چی رواله و عالیه حالت
نمیفتی یاد منم حتی، بی تو باز شدم تک و تنها
من اگه اینجا جونم بدم.میدونم که نیست عین خیالت

حالا من موندمو این دلی که بدجور از دستت پره
حالا یه دنیا غمه تو قلبمو پر شدم از دلهره
این دل یه لحطه اروم نمیشه،
تو رفتی واسه همیشه، همیشه

حالا من موندمو این دلی که بدجور از دستت پره
حالا یه دنیا غمه تو قلبمو پر شدم از دلهره
این دل یه لحطه اروم نمیشه،
تو رفتی واسه همیشه، همیشه