مسعود مالمیر تظاهر

دلم آغوشت و می خواد
یه جای گرم و دیوونه
کسی اونجا به جز من نیست
کسی جز تو چه می دونه !
یه قلب بی گناهی که
اسیر عشق آنی شد
که قرصاش و نمی خورد و
مثل من ، یه روانی شد
تظاهر میکنم خوبم
همین لحظه که می خندم
به آدم به هوایی که
نمی باره ، پا بندم
فراموش می کنم هر شب
تو رو بوسیدم و خوابی
رو قاب عکس تو انگار
نشسته رنگ بی تابی
منو از هرکی پرسیدی
نگاهت کرد و عاشق شد
به جای من تو رو دیدو
دوباره گرم هق هق شد
منو کشتی و یادت نیست
برای آخرین بارم
منو کشتی و یادم هست
هنوزم سخت دوستت دارم
بیتا پرش کولی