فریزاد خنجری بی قرارم

رفتنت آغازم شد
سوز این آوازم شد
بی تو این ساحل
محرم هر رازم شد
…
خانه ات آباد کردی ویرانه ام
چون بَمی خسته
بال و پر بسته
در هوایت اسیرم
با دو چشمانت پر کن پیمانه ام
بی تو خشکیدم
بس سراب دیدم
دیر نکن تا نمیرم
….
ماهم بتاب برکه  ای دلتنگم
با غمت ای دوست هر شبم میجنگم
بی قرارم قرارم کجایی
صید مرا با خود  میبرد این دریا
مانده ام اینجا با خیالت  تنها
بی قرارم قرارم کجایی