مهدی جمالی ماه کنعانی

(ای جگر گوشه ی لیلا علی اکبِر من
ای همه هستی بابا علی اکبـِـــر من )2

(غرق خون دیدم تو را
ز جفای بی وِفا )2




از غمت ماه منیرم شکسته کمِرم
آتش افتاده به جانم ز هجرت پسِرم
وسط معرکه دیدم که چه شیدا بودی
یه تنه ای پسِرم محشِـر کبرا بودی
ای همه حاصل من
نور جان و دل من
حیدِرِ ثانی من
ماه کنعانی من
غرق خون دیدم تو را
ز جفای بی وِفا




یا الهی به رهت نیمه ی جانم دادم
میوه ی باغ دلم تازه جِوانم دادم
یاالهی بنگر در تِبُ و تاب است جانم
دلبرم رفته ز دست حمد و ثنا می خوانم
روح و ریحانه ی من
گل آلاله ی من
یا علی اکبِر من
بسمل ای پر پر من
غرق خون دیدم تو را
ز جفای بی وِفا

بصورت شروه شروه
(نام اکبر ب سر تربت لیلی نبرید
بگذارید جوان مرده قراری گیرد)