داوود راد عباسم عباس

من یار قرآنم سقای طفلانم ،تا سر حد جانم در راهت هستم
شهادت مرامم، حسین هست امامم، بر دست مشک آبم در راهت هستم
عباسم عباس
در قلبم غوغاس
از اشک چشمم
مشکم چون دریاس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
مشکی بر بازویم، خون گشته ابرویم، یاری ام کن ای آب، سقای دردم
آبی برم بَهرِ طفلان لب تشنه، من از همه جان و دنیا دل کندم
بین سپاهم
سرلشگرم من
صاحب نشانم
نام آورم من
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
در خیمه می‌گریند طفلان از بی آبی، حتا شوم بی‌سر آبی می‌آرم
صدبار اگر بازم بر علقمه تازم، بر خیمه ها تشنه من جان سپارم
مشکم چون دریاس
اشکم چون غوغاس
در دل واویلاس
در دل واویلاس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
دریای غم دارم، بر لشگر سالارم، تنها علمدارم عباسم عباس
بر دجله می تازم، عباس جانبازم، تیری بر چشمانم عباسم عباس
بر شط امیرم
دنیا زنجیرم
در راه مولام
هر دم می میرم
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس
عباسم عباس