مهیار تاجیک بهشت

توکه پیشمی میدونم همه چی خوب میشه
آخه تمومِ دنیای من به تو محدود میشه
داره گُر میگیره توی قلبم آتیشِ عشق تو
هرچی غصه تو این دل بود
دیگه داره کم کم دود میشه
چشای تو بهم‌ میده حکمِ نفس
دوست دارم نمیگیرم حرفمو پس
واسم بهشت همون جاییه که
تو با منی حتی اگه باشه قفس
بخند برام کشته ی خندیدناتم
تو دیگه نترسیا من همه جوره باهاتم
آخ چقد تنگه دلم باشی کنارم تو دوباره
تو برام حرف بزنی وقتیکه موهاتو میبافم
چشای تو بهم‌ میده حکمِ نفس
دوست دارم نمیگیرم حرفمو پس
واسم بهشت همون جاییه که
تو با منی حتی اگه باشه قفس