محمد سهراب زاده دلنوشته

یجوری تنهام گذاشتی که انگار من از اول تنها بودم
چرا جاتو خالی کردی و رفتی مگه من ادم نبوودم
همه جونمو برات گذاشتم بر نداشتی یه قدم
منی که اگه دلت غم میگرفت برات پر‌پر میزدم
حساب کتاب نداره قلبت نبودت می ارزه به شرت
تا که دلم نخورد بدردت رفتی یجور نمونه ردت
توقع نداشتم ازت بشکنی اعتمادمو
با‌رفتنت توهم بشی سنگینی‌روی بالمو
تورفتی رفتن واس تو انگاری امتیاز بود
تنهام گذاشتی لحظه ای که بودنت نیاز بود
حساب کتاب نداره قلبت نبودت می ارزه به شرت
تا که دلم نخورد به دردت رفتی یجور نمونه ردت