نصیر خیال

که باهم قدم میزدیم تو خیابون آروم آروم
خنده ی تو زیرِ چتر شبیهِ هلالِ ماه بود
رفتیو نموندی تو شدی رفیقِ نیمه راه زود
دوباره هر شب تو خیالم تورو میبینم
بدونِ تو آروم نمیگیرم
تو همین خونه میمیرم
دوباره از من نگیر اون چشمای زیباتو
نگیر اون گرمیه دستاتو
قشنگه زندگی باتو
چی شد که بینِ منو تو فقط فاصله شد
نبودنِ تو کنارم شبیهِ حادثه شد
دوباره دلم داره پَر میزنه واسه ی تو