نوید یحیایی گل پئر

مره یادِ می پئر گفتی که زای
من تی آینده یه تاریک دینمه
مقصدَ  ای مویه باریک دینما
مره گفتی اَ مسیر که پول نَنه
بوشو تی وقتا تی درس رو بنه
دنما اَ شعر تی حالَ چکونه
آیا شهرت شکما سیرَ کونه
گل پئر خیال کودی هچین دیوانه بستما
توو خبر نری آجان اوازه خوان ببستما
گل پئر خیال کودی هچین دیوانه بستما
توو خبر نری آجان اوازه خوان ببستما
مره گفتی اعتبار نیه به حرف مردمان
تره زای حرف مره شیرَ کونید
تره نام دره نان نره بدان
دس دسی پسر تره پیرَ کونی
اَی خودا من می جوانیا بنم
ای روزی ثابت کونم که من تنم
من می مردمه وسی می زندگیه سوزنم
دم مردن زیر لب گیلانَ اِسما دوخانم
دنمَ اول راه و هنوزم خیلی کمم
خیلی راه نهه که من نوید یحیایی ببم
گل پئر خیال کودی هچین دیوانه بستما
توو خبر نری آجان اوازه خوان ببستما
گل پئر خیال کودی هچین دیوانه بستما
توو خبر نری آجان اوازه خوان ببستما