آرمین موسوی تنهایی

دستات ، چه آرامشی به من داد
با تو فهمیدم دنیا ، خیلی بیرحمه
یادم نمیره اون حرفات ، گفتی نمیرم هر بار
دروغ بود حرفات


چشام مث ابرا بارونیه ، دلم توی چشمات زندونیه
برو ولی بدون بی تو کم‌میارم
خیابونا برام تکراریه نبودنت برام سخته دیگه
برو ولی بدون بی تو کم میارم

صبح شده ، هنو قفلم روی دیوار خونه
بدون تو ، فقط تنهایی تا ابد پام میمونه
صبح شده آره صبح شده
می دونم دیگه دیر شده