محمد مسعودی‌ فر عشق دیرین

شیرین ترین یار منم فرهادتو
درراه عشقت هم وفادار
فردای بی تونداردحس وحالی
می شود تکرارو تکرار
دلدار بی دل مغرور زیبا
مرا هرطورشده درکنج قلب خود نگهدار
ای یارشیرین ای عشق دیرین
پای این مرد غمگین تو بنشین
راهی شدم غمگینو باحالی پریشان
صدخاطره زنده شده در زیر باران
درمان توی چاره توی ای جان جانان
بیچاره من بیچاره من درزیر باران
کاش دستان تودردست خودم بود
باران که می بارید یارم در برم بود
باران که بارید اگرکوه هم به جایم بود
شایدگریه می کرد
سرد است ولی من نمی‌دانم چرا
نیستم من از عشق دل سرد
طاقت ندارم زنده ام به عشقت
ولی یک روز حتمآ من میمیرم ازاین درد