آرتام حسینی غریبگی

غریبگی نکن با این دله دیوونم
بیا و جون ببخش به این خونه ی ویروونم
دلبریدی از منی که یه روزی دنیات بودم
به قول حرفای خودت همدم لحظه هات بودم
این همه بی اعتنایی بگو از کی شروع شد ، شروع شد ، شروع شد
حالا پیش دلم دسته دله تو که رو شد ، که رو شد ، که رو شد
مگه من کجا و واسه ی تو خب کم گذاشتم ، گذاشتم ، گذاشتم
کجای حرفام شنیدی بگم دوست نداشتم ، نداشتم ، نداشتم
کجای حرفام شنیدی بگم دوست نداشتم
آسون نیست دلبریدن
نقشه ی رفتن کشیدن
این همه خوبیو ندیدن
حالام که واسه تو غریبم
آسون نیست یه دفعه رفتن
لحظه ها بی تو سختن
تو فکرمی هروزو هرشب
اگه میشنوی صدامو برگرد
این همه بی اعتنایی بگو از کی شروع شد ، شروع شد ، شروع شد
حالا پیش دلم دسته دله تو که رو شد ، که رو شد ، که رو شد
مگه من کجا و واسه ی تو خب کم گذاشتم ، گذاشتم ، گذاشتم
کجای حرفام شنیدی بگم دوست نداشتم ، نداشتم ، نداشتم
کجای حرفام شنیدی بگم دوست نداشتم