حسین شهابمند تکرار تنهایی

چقد فاصله میگیری
چقد میری که تنهاشم
حتی خیالشم خوب نیست
بخوام از تو جدا باشم
من اونقد غرق تو بودم
دیگه نمیشه پیداشم
به این غم نبود تو چطور بی اعتنا باشم
رگ خوابمو فهمیدی همون حسی که بت داشتم
واسه عاشقیه دیروز همه امروزمو باختم
با این حسرت چشمامو غمو سردیه این خونه
تو هم دست شدی بااین کسی اینو نمیدونه
توی تکرار تنهایی همه عمر منم میره
تواین راهی که من میرم به ناکجا تهش گیره
تو اونجاییو من اینجا میشه یه لحظه برگردی
آخه من هنوزم گیرم همونجا که ولم کردی