حسن حیدریان فردا تو می آیی

امشب دلم می خواد؛ تا فردا می بنوشم من!
زیباترینِ جامه هایم را؛ بپوشم من…
با شوقِ بی حد، باغچه هامونوُ صفا دادم
امشب تا میشد؛ گل توی گلدون ها جا دادم
بعد از جدایی ها
آن بی وفایی ها
فردا، تو می آیی… فردا، تو می آیی…
بعد از گسستن ها…
آن دل شکستن ها…
فردا؛ تو می آیی…
از خونه ی ما؛ نا امیدی ها سفر کرده
گویا دعاهای منِ خسته، اثر کرده…
من لحظه ها را می شمارم؛ تا رسد فردا
آن لحظه ی خوبِ در آغوشت کشیدن ها
بعد از جدایی ها  آن بی وفایی ها
فردا، تو می آیی… فردا، تو می آیی…
بعد از گسستن ها…
آن دل شکستن ها …
فردا؛ تو می آیی…
امشب دلم می خواد؛ تا فردا می بنوشم من!
زیباترینِ جامه هایم را؛ بپوشم من…
با شوقِ بی حد، باغچه هامونوُ صفا دادم
امشب تا میشد؛ گل توی گلدون ها جا دادم
بعد از جدایی ها
آن بی وفایی ها
فردا، تو می آیی… فردا، تو می آیی…
بعد از گسستن ها…
آن دل شکستن ها…
فردا؛ تو می آیی…