حمیدرضا بیات دریا

واست کی چشماشو به خط می‌کرد
همه عکساتو بغل می‌کرد
جز من دیوونه کی قلبش رو
اینجوری غرق دریا می‌کرد
هر شب تکیه می‌دادم به خیالم تا
گرمی دستاتو به دستم بیارم
آخ چه حالی میده با لالایی
چشمای مست تو هر شب بخوابم
تو دریا بودی واسه ساحل چشمام
گذاشتی رفتی نموندی پا به پام
دلم گرفته بی نفس شده
خونه برام مثل قفس شده
هوا هم تو نبود تو دلگیره
واسه برگشتن نگو دیره
لعنت به من لعنت به قلب خستم
تو با اونی هنوز من به پات نشستم
بیدارم کن از این کابوس تنهایی
نیستی حس میکنم هنوزم اینجایی
تو دریا بودی واسه ساحل چشمام
گذاشتی رفتی نموندی پا به پام
دلم گرفته بی نفس شده
خونه برام مثل قفس شده