همایون شجریان زلف بر باد مده

زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
ناز بنیاد مکن تا نکنی بنیادم،
می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فریادم،
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم،
طره را تاب مده تا ندهی بر بادم
شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه،
شور شیرین منما تا نکنی فرهادم،
رحم کن بر من مسکین و به فریادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فریادم،