علی فرهاد خوش آرایش

رو پیرهن مخمل من عطر تنت مونده هنوز
اون گل سر قرمزتو، رو سرت میبینم هنوز،
دلم میخواد تموم شهر، بگن که دیوونه شدی
تو کوچمون بپیچه که، خانوم این خونه شدی
تو آخرین خواهش من، عشق خوش ارایش من
اون گونه های قرمزت، انار سرخه واسه من
بغل بغل گل میارم، شمعای قلبی میزارم،
تو پیچ شال گردن تو، من دلمو جا میذارم
به جون تو گیرم، به اون چشم تو درگیرم
مث بارونه عشقت، تو باغچه ی دل من،
وقتی که میخندی، چه شیرینی مث قندی
اون موهاتو که میبندی، میره دل من،
میره دل من،