بنیامین آزاد کارما

بمونه که میشد بمونی و نموندی
بمونه که غرور و قلبمو شکوندی
بمونه که ساختم باهات بی بهونه
ولی اون فقط میخواد کف نمونه
گفتی عاشقمی اونم خیلی زیاد
لای دروغات مثلا یهو اشکم بیاد
من با قلبم اومدم ولی تو با کمر
ذوق اولین و بغض اخرین بغل
جمع کن برو به تو چه دلتنگ میشم
اگه عشق اینه میخوام دلسنگ بشم
حسی بهم نداریم و زیاد شده فاصله
ما الان باهم غریبه ایم با کلی خاطره
من رفتم، تو رفتی تو دنیای رنگی
دادی بالا رسید به مغز چند خطی
با همه میخندی چرا با من سردی
چرا همه میخندن ب این تن زخمی
تنمو بغل بگیر میون این همه درد
بذار آروم بگیره این قلب سرد
هیچکسو جز تو تو قلبم را نمیدم
خودمم تو قلب کسی راه نمیرم
با این که مهم نبود واست احساسم
ولی خب من هنوز رو شما حساسم
ارزو نمیکمم برگردی با جفت پاهات
من تورو با قلب و احساست میخوام
با این که چیز زیادی واسه پز نداشتم
ولی تو عشق چیزی واست کم نذاشتم
شرمنده قلبم شدم که بهت بد باختم
اخه قلبمو با خون و دل ساختم
دکتر گفت فکر و خیال زیاده تو مغزم
حالم بده،نرمال نیست ضربان و نبضم
چطوری بهش بگم عاشق ی زن هرزم
بیخی تورم ترک میکنم من بی حدو مرزم