امیر خالقی رهگذر

همیشه خیال میکنم رفتنت
یه آغاز نو شه تو این رابطه
چقدر سرد بودش هوا وقتی تو
کنار دلم بودی بی واسطه
جدایی برای خودم چاره شد
منی که شکستن شده عادتم
همیشه نگاهت به دنبالمه
یه لحظه نمیذاری تو راحتم

تو رفتی و من ,از من به تو میرسم
به تو که خود من شده بی خبر
شبیه خطوط کف دست من
به بیراهه رفتی تو ای رهگذر


قرار یکی شیم تو این خاطره
قطاری که بردش تورو با خودش
گرفت جون من رو ازم یک دفعه
میبرد چرخ و ریلش منو تا خودش
هنوزم کسی نیست در باورش
رسیدیم به هم بعد از او حادثه
جدایی شدش اول رابطه
جدایی شدش اخر فاجعه