میلاد شجاعی آوار

یه طرف اتیش یه طرف دیواره
روی شونم سنگه رو سرم اواره
رد شدن از اتیش راه کوتاهی نیست
من دارم میمیرم انگاری راهی نیست
من برای شهرم میگذرم از جونم
این فداکاری رو از خودم میدونم
دور من اتیشه ولی جونم سرده
زندگی کوتاههه زندگی نامرده
زندگیم برای مردم برای فردا برای ایثار
زندگیم یه روزا گرمه یه روزا سرده یه روزا اوار
زندگیم فدای مردم فدای شهرم فدای این خاک
زدگیم اما نه این بار واسه همیشه خدا نگدار خدانکهدار
شهر من خوابت نگیریه شب بیداری رو
همیشه یادت بمونه این فدا کاری رو
خدا شکسته بقضم نمیرسه فریادم
من واست جونمو دادم نبر از یادم
قلبمو برای مردمم من گذاشتم زیر پامم
این حس نابو میتونی بخونی از تو چشام
میرم اما خاطرم روتو دلا میزارم
شهر من راحت بخواب که من بیدارم