شایان احمدی سخته

روزای خوبت رو داری با کی میگذرونی
با کی به جز من تو الان خوبی، مهربونی
حسی بهم داری؟ بگو چیزی ازش مونده؟
جوری شدی باهام مثل یه دشمن خونی
نابود شده تو ذهنت انگار خاطراتمون
چند بار بهت گفتم تمومش کن، نرو، بمون
حتی یه لحظه ام به حرفام گوش نمیکردی
تیر خلاصت رو زدی به پیکر بی جون
سخته، برا مَــرد که گریه کنه – وُ
نباشه دلی که بشه بِهش تکیه کنه.
سخته، ببینه دنیاش نابوده
اما زندگی ایــنه، تا بوده همین بوده.
کی فکرشُ می‌کرد، که آخرش این شه
من فکر و ذهنم تو، هر روز و شب، هر دم
تو بیخیال انگار، اصلا نبودم من
چی شد که اینطور شد
کی اشتباه میکرد
من که نفهمدیم
چرا شدی دلسرد
سخته، برا مَــرد که گریه کنه – وُ
نباشه دلی که بشه بِهش تکیه کنه.
سخته، ببینه دنیاش نابوده
اما زندگی ایــنه، تا بوده همین بوده