سینا منصوری خنده ی مصنوعی

توو آیینه به خودم میگم پیر شدی چقدر
از زندگی و آدماش سیر شدی چقدر
از دست چشماش بگو دلگیر شدی چقدر
از حال و روز من خدا با خبر تره
این خنده ی مصنوعی از گریه بدتره
این روزا تنهایی از هر چیزی بهتره
بمون پای مردی که به خاطرش از من گذشتی
چقدر منتظر موندم اما بی نتیجه بود و برنگشتی
بمون پای عهدی که باهاش بستی و همونو بام شکستی
اون اومد پاپیچت شد یا تو رفتیو زیر پاش نشستی
از دستم رفتی دستی دستی
آخ خیلی حالم خرابه آخ دلخوشی برام سرابه
آخ زندگیم توو رنج و عذابه
آخ سوت و کوره بی تو خونه
آخ دل بعیده که بتونه
آخ بعد تو زنده بمونه
قلب تو خونه ی منه بی خونم نکن
دیوونه ام بیشتر از این دیوونم نکن
به شهر تنهایی و غم مهمونم نکن
عشق جدیدت رو نشون کسی نده
اینکه یهو چشم بخورین بی هوا بده
سخته به سینت ببینی دست رد زده
بمون پای مردی که به خاطرش از من گذشتی
چقدر منتظر موندم اما بی نتیجه بود و برنگشتی
بمون پای عهدی که باهاش بستی و همونو بام شکستی
اون اومد پاپیچت شد یا تو رفتیو زیر پاش نشستی
از دستم رفتی دستی دستی
آخ خیلی حالم خرابه آخ دلخوشی برام سرابه
آخ زندگیم توو رنج و عذابه
آخ سوت و کوره بی تو خونه
آخ دل بعیده که بتونه
آخ بعد تو زنده بمونه