محمد توجهی ظلم است

ظلم است گر این ویرانی ام را دست زنی
عاشق شدن را لمس کنی و پس زنی
ظلم است گر این دیوانه را عاشق نمانی
تا پای جان در عشق بیگانه بمانی
بی تو این ثانیه ها رو به تکرار گذشت
رو به این شهر نه و رو به دیوار گذشت
تشنه روی تو ماندن مرا سیرم کرد
وعده پوچ تو با موی سیاه پیرم کرد
دل من تا به ابد پیش تو میماند
بجز از من چه کسی ز غمت میخواند
رفتنی بودی و از عشق نمیدانستی
منطقی بودی و از حس تو چه میدانستی
بی تو این ثانیه ها رو به تکرار گذشت
رو به این شهر نه و رو به دیوار گذشت
تشنه روی تو ماندن مرا سیرم کرد
وعده پوچ تو با موی سیاه پیرم کرد