مصطفی خانی کاروان عشق

در کاروان عشق بودی
بی شک اهل بهشت بودی
هدیه ی تو شهادتت بود
گواه مردانگیت بود
از خود گذشتگی و گذشت
شیرینی زندگیت
شیرین تر از کام عسل بود
آن نعره ی حیدریت
اری که شد حفظ حرم دلیل این عاشقیت
قرمزی خون تو شد ثابت کنی بندگیت

فردا روشنیست در پس جان نثاریت
حسرت خوریم تا ابد به روح آسمانیت
تا نفس در سینه حبس است پایدار است اسم تو
تا زبانم قادرست گوید هر جا حرف تو

در کنار مرد میدان عمل
مردانه ایستادی تا پای جان
تو تعهد داشتی به امر ولی
تو نکردی حساب سود و زیان