مهدی غفوریان لباس قرضی

 
سلام ، کیا هستن باهام ، منم یکی مثل شمام
یه وقتایی کار ندارم
دودور  و  دادار  ندارم
یه وقتایی حتی واسه
غر زدنم‌حال ندارم
آبروم حقیقتم نیست

که بریزه و بترسم
مث یه لباس قرضی
نباشه تنم بلرزم
من نمیتونم بچینم
واسه هرکسی یه ویترین

از خودم که توش قشنگه
با شمام که اینجا نیستین
من میخوام خودِ خودم شم
نه که یک آدم پر حرف
واسه ی قافیه بردن
بسازم شعر مزخرف
سلام ، کیا هستن باهام ، منم یکی مثل شمام