میلاد راد آس

من خودم آسم برات
درد صدات و
من خودم آروم فدات شم
.
من یه سیاره پر عشقم برات
جونم فدات
مات نگات شم
.
هرکجا رو می کنم عکست رو دیوار وجودم
برای دیدن تو تا دم صبح غرق سکوتم
.
میفهمم قلبتو گرفته از این چشم خیس
میدونی که راهی نیست بمون دیگه راهی نیست
.
زندگی راهی بوده که
کوچه هاش تاریکه
مثل یه مو باریکه
حسم بهت نزدیکه

من خودم آسم برات مست هواتو
من خریدار نگاتم
من یه منظومه ی پر حسم برات
غرق هوات محو چشاتم

هرشب و روزم شده فکر و خیال تو هنوزم
مثه اون روزای بی تو ،من دارم اینجا میسوزم