بهتاش زرین حکم

پر می‌کنی از زهر چشمت استکانم را
تر می‌کنم با جرعه‌های تو دهانم را

من انتهای مستی از چشم تو را دیدم
قی می‌کنم با گریه هر چه از تو نوشیدم

با دست‌های خالی‌ام می‌بازمت هر دست
تو سیزده برگی که داری برگه‌ی حکم است
* * *
بی تو من هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم

بی تو من هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم
* * *
من منجی دردم، خداوند عذابم تو
آیه به آیه یأس و اندوه کتابم تو

تو تومور هر باوری توی سرم هستی
تو آتش پنهان در خاکسترم هستی

تو زهر، مثل کام‌های تلخ سیگاری
من مرده‌ام اما تو در من زندگی داری
* * *
بی تومن هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم

بی تو من هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم