علی صادقی آرامش

تو بارون زدی باز به دریای من
درونم یه طوفانه از گریه هام
تو اغوشتو باز کردی بمن
بگو از کدوم جاده سمتت بیام

درونم پر از حس یک خواهشه
وجودت برام حس ارامشه
نگاتو نگیر زندگیم دستته
نزار خواهشم تو صدام گم بشه

نه ارامشی هست به جز اسم تو
نه روی زمین دردمو ریختم
تموم گناهای هر سالمو
با لطف تو در هم امیختم

به دریای عشق تو وابستمو
به حال تو حالم چقدر سر خوشه
همین حس بخشندگی تو باز
من از خودم سمت تو میکشه

یه حال عجیبی تو این لحظه هام
یه فرصت برای خودم بودنه
کسی که دعاش ایه ی بناست
به وقت سحر چشم خیس منه

درونم پر از حس یک خواهشه
وجودت برام حس ارامشه
نگاتو نگیر زندگیم دستته
نزار خواهشم تو صدام گم بشه

نه ارامشی هست به جز اسم تو
نه روی زمین دردمو ریختم
تموم گناهای هر سالمو
با لطف تو در هم امیختم

به دریای عشق تو وابستمو
به حال تو حالم چقدر سر خوشه
همین حس بخشندگی تو باز
من از خودم سمت تو میکشه