احسان خوشنویس آتش پاره

خنده و همهمه ات
پیچید هر جا
موی باران زده ات
دل برد از ما
با تو زیبایی دنیا
دو برابر شده ای ماه
وای ازین دل
دل شیدا

چین آن دامن تو
برده آسان
چین پیشانی من
ای دلبر جان
سینه ی من شده زندان
تویی زندانی نه مهمان
تا ابد
هستی تو در جان...
ای جان...

قرص ماهت
داروی خوابم شد
در چشمانت
راضی ترم از خود

تو دلگرمی
هستی نه سرگرمی
آتش پاره ترین
دلبر قرنی

قرص ماهت
داروی خوابم شد
در چشمانت
راضی ترم از خود

تو دلگرمی
هستی نه سرگرمی
آتش پاره ترین
دلبر قرنی

رام چشمان تو شد
دل وحشی، دل من
تا ابد اهلی تو می ماند

من که دریا شده ام
تا شوی ساحل من
قصه را کل جهان می داند