فرهاد شخص آسمون

مث کوگ خهسیم اشکهسه بالم مندیر
یاروم بل تا بنالوم
آسمون هی آسمون داغون مریضم بزم سیم بارون تا خرس بریزم
مو تهنا و مو بی کس مندم غریوی روزگار نامرد وام بی نصیبی
کاش که از روز اول تونه ندیدم خدا ایدونه کردی اسیرم
خدایا سیمو ببار بارون شر شر تا مو بخونم با ای دل
پرحال دلم خراوه و فکر یار چی تش ایسوسه چی زهر مار
بغض سنگینی گره ته گلیمه تهلی زمونه یو زندییمه
شو و روز ناله ی زنم سیت خو ندارم شو تار وابی گل روزگارم
خدایا سیمو ببار بارون شر شر تا مو بخونم با ای دل پر
حال دلم خراوه و فکر یار چی تش ایسوسه چی زهر مار
آخی.....موتهنا و مو بی کس مندم غریوی.... هاااای روزگار نامرد وام بی نصیبی
خدایا سیمو ببار بارون شر شر تا مو بخونم با ای دل پر
حال دلم خراوه وفکر یار چی تش ایسوسه چی زهر مار